Feral Faun
Amerika
Birleşik Devletleri’ndeki bir çok şehirde, anarşistler “Bomba Değil Yemek”
etkinliklerini örgütlemektedir. Bu projelerin örgütleyicileri, hiç kimsenin aç
kalmaması gerektiği için yiyeceğin parasız olması gerektiğini anlatacaklardır.
Kuşkusuz güzel bir histir...ve öyle bir fikirdir ki anarşistler hayırseverliğe
başlayarak Hıristiyanlar, hippiler veya solcu liberaller gibi yanıt verirler.
“Bomba
Değil Yemek” bununla birlikte farklıysa ne söylenecektir: Örgütleyicileri tarafından
kullanılan karar verme aşaması hiyerarşisizdir. Hükümet veya şirket ödenekleri
almazlar. Bir çok şehirde, yemeklerini tutuklanma riski taşıyan bir sivil
itaatsizlik eylemi olarak dağıtırlar. Açıkça, "Bomba Değil Yemek"
büyük ölçekli hayırsever bir bürokrasi değildir; aslında, çoğu kez “kayan bir
ayakkabı” uğraşıdır...ama bu hayırseverliktir – ve bu kendi anarşist
örgütleyiciler tarafından asla sorgulanmamaktadır.
Hayırseverlikler
her hangi bir ekonomik sosyal sistemin zorunlu bir parçasıdır. Ekonomi
tarafından empoze edilen kıtlık bazı insanların en temel ihtiyaçlarını
karşılayamadığı bir durum yaratır. Yüksek bir biçimde gelişmiş sosyal refah
programları olan uluslarda bile, sistem içindeki çatlakların peşine düşenler
vardır. Hayırseverlikler, devletin refah programına karşı olamayacak
şekilde “halatı boşa alırlar”. “Bomba Değil Yemek” benzeri gruplar, bu
nedenle fakirin kendi yaratımları olmayan programların üzerindeki
bağımlılıklarını sağlamlaştırarak sosyal düzeni sürdürmeye yardımcı olan gönüllü
bir işgücüdür.
Yakınlık
ilişkileri ile kullanılan karar verme aşaması ne kadar hiyerarşisiz olursa
olsun her zaman otoriterdir. Programın örgütleyicileri Hayırseverlikten
yararlananların insafındadırlar, böylelikle bu ilişkide kendi terimleriyle
hareket etmekte özgür değildirler. Bu birinin hayırseverliği kabul etmek
zorunda olduğu gibi küçük düşüren bir biçimde görülebilir. “Bomba Değil Yemek”
gibi hayırsever yemekleri, herkesin adil bir pay aldığından emin olmak isteyen
bazı gönüllüler tarafından dağıtılan nicelikte kendi seçimleri dışında yemekler
için zamanında o yere varmak ve sırada durmak amacıyla bundan yararlananlara
gereksinim duyar. Elbette, bu, aç kalmaktan iyidir, fakat utandırma
durumu en azından birinin istediği zaman yiyeceği yemek için bir bakkalda para
ödeme sırasını beklemek kadar büyüktür. Böyle bir utanmayla geliştirdiğimiz
uyuşukluk –bazı anarşistlerin sanki başka seçenekleri yokmuşçasına, yiyeceğe
ödemekten kaçınmak amacıyla her gün hayırsever yemek yardımlarında yemeyi
seçecekleri durum vasıtasıyla açığa vurulmakta olan uyuşma – toplumumuzun
böyle utandıran etkileşimlerle nüfuz ettiği boyutu göstermektedir. Hala,
birileri, anarşistlerin böyle etkileşimleri, toplum tarafından empoze edilmiş
utanma duygusunu yok etmek için farklı türde etkileşimler yaratmaya
çabalayacaklarını ve böyle yapmak için kendi güçleri içerisinde yattığı
kadarıyla reddedebileceklerini düşünebilir. Aksine, bir çoğu bu utanma
duygusunu sağlamlaştıran programları yaratır.
Fakat
birinin çok iyi bildiği bir yoksulluktan muzdarip olan başka biri için empati
duymanın ne anlamı var; diğerleriyle yemek paylaşma arzusunun ne önemi var?
"Bomba Değil Yemek" benzeri programlar empatiyi ifade etmez,
merhameti eder. Yemeği dağıtmak paylaşmak değildir; bu “bağışcı” ve “yararlanan”
sosyal roller arasındaki hiyerarşik ve kişisel olmayan bir ilişkidir.
Hayal gücünün eksikliği, anarşistleri zaten var olanlarla paralel olan
kurumları yaratan Hıristiyanlar ve liberallerle aynı biçimde açlık probleminin
(çoğu için soyut bir sorun olan) üstesinden gelme çalışmalarına yöneltmiştir.
Anarşistlerin doğal olarak otoriter olan bir görevi yerine getirmeye
teşebbüs etmesinin piş bir iş yaptıklarının düşünülmesi
gibi ..buna dair hiçbir yanılsamaları olmayanlar neden hayırseverlik işi
yapar? Anarşistler, bağımlılık yerine kendini belirlemeyi ve merhamet yerine
uyumu teşvik eden
yollar aramalıdırlar.
“Bomba Değil Yemek”te anarşist olan hiçbir şey yoktur. İsmi bile otoritelere yönelik bir taleptir. Bu, örgütleyicilerinin sık sık sivil itaatsizliği kullanmalarının sebebidir – bu iktidardakilerin fakiri doyurmaları ve barınmalarını sağlaması için vicdanlarını okşama girişimidir. Bu programda kendi kendini belirlemeyi teşvikeden
hiçbir şey yoktur. Bundan faydalananların bu rolü reddetmelerini ve istediklerini
ve ihtiyaçlarını kuralları takip etmeden almaya başlamalarını teşvik eden hiçbir şey yoktur.
"Bomba Değil Yemek", tüm diğer hayırseverlikler gibi, bundan
faydalananları kendi yaşamlarının aktif yaratıcıları haline gelmesi yerine
pasif alıcılar olarak kalmasını özendirir. Hayırseverliğin olduğu şeyi kabul etmek: tamamen
yaşayabilmek için yok edilmek zorunda olunan ekonomikleştirilmiş varlığımızdaki
öz ve kurumsallaştırılmış utanmanın başka bir görünümüdür.
“Bomba Değil Yemek”te anarşist olan hiçbir şey yoktur. İsmi bile otoritelere yönelik bir taleptir. Bu, örgütleyicilerinin sık sık sivil itaatsizliği kullanmalarının sebebidir – bu iktidardakilerin fakiri doyurmaları ve barınmalarını sağlaması için vicdanlarını okşama girişimidir. Bu programda kendi kendini belirlemeyi teşvik